تأثیر برنامه حرکتی اسپارک بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر
Authors
abstract
زمینه و هدف: کودکان کم توان ذهنی، در زمینه رشد و مهارت های حرکتی دچار مشکل هستند؛ از این رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر برنامه حرکتی اسپارک بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، از بین 98 دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر که زیر نظر مدارس استثنایی شهرستان ارومیه مشغول به تحصیل بودند، تعداد 20 کودک با میانگین سنی 9 الی 13 سال و میانگین بهره هوشی 9/64، انتخاب و بر اساس پیش آزمون، در دو گروه همسان کنترل (10 نفر) و تجربی (10 نفر) قرار گرفتند. برنامه حرکتی اسپارک که شامل: برنامه های تقویتی، بازی و ورزش برای کودکان است، به مدت 24 جلسه بر روی آزمودنی ها اجرا شد. ابزار اندازه گیری، مجموعه آزمون تبحّر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی بود. در پایان، از آزمون تی تست وابسته و مستقل به عنوان ابزار مقایسه استفاده شد. یافته ها: 24 جلسه تمرین برنامه حرکتی اسپارک، تغییرات معنی داری را در تمامی متغیّرهای پژوهشی بجز سرعت و چابکی در گروه تجربی ایجاد کرد. تغییرات در گروه تجربی شامل: سرعت و چابکی (731/0p=)، تعادل (000/0p=)، قدرت ( 002/0p=) و هماهنگی دوگرفه (000/0p=) بود. نتیجه گیری: برنامه حرکتی اسپارک، می تواند موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر گردد.
similar resources
مقایسه اثر برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر
زمینه و هدف: شیوه های تمرینی مختلفی برای کمک به بهبود مهارت های حرکتی افراد کم توان ذهنی وجود دارد. از این رو هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی می باشد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 30 دانش آموز (دامنه سنی 9 الی 13 سال و میانگین بهره هوشی 4/64) از بین 98 دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر که مشغول...
full textتأثیر برنامه حرکتی اسپارک بر بهبود مهارتهای حرکتی درشت پسران کمتوان ذهنی آموزشپذیر
Background and Aim: Intellectually disabled children have problems in development and motor skills. Thus, the purpose of the present study was to assess the impact of Spark Motor Program on improving of gross motor skills in intellectually disabled educable boys. Materials and Methods: In this semi-experimental study, out of 98 intellectually disabled educable male students studying in schools ...
full textمقایسه اثر برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر
سابقه و هدف تحقیق: شیوه های تمرینی مختلفی برای کمک به بهبود مهارت های حرکتی افراد کم توان ذهنی وجود دارد. از این رو هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرمشارکت در برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 30 دانش آموز ( دامنه سنی 9 الی 13 سال) از بین 98 دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر که در مدارس اس...
مقایسه اثر برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر
زمینه و هدف: شیوه های تمرینی مختلفی برای کمک به بهبود مهارت های حرکتی افراد کم توان ذهنی وجود دارد. از این رو هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی می باشد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 30 دانش آموز (دامنه سنی 9 الی 13 سال و میانگین بهره هوشی 4/64) از بین 98 دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر که مشغول ت...
full textتاثیر تمرینات اسپارک بر عامل نروتروفیک مشتق از مغز، مهارت های حرکتی ظریف و درشت در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر
هدف از این پژوهش تعیین تاثیر یک دوره تمرینات اسپارک بر عامل نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و مهارت های حرکتی ظریف و درشت در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. 20 دانش آموز پسر کم توان ذهنی 7 تا 9 سالۀ به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامۀ منتخب اسپارک را به مدت 12 هفته هر هفته 3 جلسۀ 45 دقیقه ای اجرا کردند. قبل و بعد از مداخلۀ برنامه مهارت های...
full textتأثیر یک برنامة حرکات ریتمیک بر توانایی های ادراکی – حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامة حرکت ریتمیک بر توانایی های ادراکی – حرکتی و هوشبهر کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. نمونة 24 دختر عقب ماندة ذهنی آموزش پذیر، با میانگین (± انحراف معیار) سن 1/43 ± 11/98 سال و ضریب هوشی 9/95 ± 70/58 بودند. نمونه براساس ضریب هوشی و عملکردشان در توانایی های ادراکی – حرکتی همتراز و در گروه های مداخله و کنترل جایگزین شدند. گروه مداخله در برنامة حرکات ریتمیک هشت ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجندجلد ۲۰، شماره ۳، صفحات ۲۶۲-۲۷۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023